Με την παραπάνω γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κ. Παρασκευαϊδη διευκρινίζεται ότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1192 ΑΚ οι μεταγραπτέες πράξεις είναι αυτές που ορίζονται στην εν λόγω διάταξη. Κατά την περ. α` του εν λόγω άρθρου μεταγραπτέες είναι εν πρώτοις οι εμπράγματες δικαιοπραξίες, αυτές δηλαδή με τις οποίες επέρχεται σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο.
Υπό το πρίσμα αυτό, επειδή ο συμβιβασμός και ανεξάρτητα από τη διχογνωμία για τη voμική του φύση, έχει και δικαιοπρακτικό χαρακτήρα και είναι δυνατόν να έχει ως αντικείμενο και τη σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπράγματων δικαιωμάτων σε ακίνητο, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι το πρακτικό ενός τέτοιου συμβιβασμού είναι μεταγραπτέο. Κατά τη νομολογία γίνεται καταρχήν δεκτό ότι είναι μεταγραπτέο το πρακτικό του δικαστικού συμβιβασμού (ΑΠ 1739/1999 ΕΕΝ 2001, 366). Με δεδομένο όμως ότι και ο συμβιβασμός των άρθρων 209 επ. ΚΠολΔ. έχει κατά τα προεκτεθέντα. τα αποτελέσματα του δικαστικού συμβιβασμού, έχουμε τη γνώμη ότι μεταγραπτέο είναι και το πρακτικό ενός τέτοιου συμβιβασμού, όταν αφορά ακίνητο (αρθρ.209 επ.ΚΠολΔ).
Βλ. το πλήρες κείμενο της γνωμοδότησης ΕΔΩ
