Όπως είναι γνωστό η ρύθμιση του άρθρου 54α παρ. 5 του Ν. 4174/2013 με την οποία υπάρχει υποχρέωση κατά τη συζήτηση αγωγής σε δικαστήριο να προσκομίσει ο ενάγων πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ από την οποία να προκύπτει ότι έχει εξοφληθεί ο φόρος αυτός κρίθηκε με σειρά αποφάσεων ότι είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα ως προσβάλλουσα το κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα του πολίτη παροχής δικαστικής προστασίας. Υπό το κράτος των αποφάσεων αυτών με το άρθρο 13 παρ.5 Ν.4474/2017 το οποίο ισχύει από 1.1.2017 προβλέπεται ότι από 1.1.2017 δεν αποτελεί όρο του παραδεκτού η εξόφληση του εν λόγω φόρου αλλά απλώς βεβαίωση ότι περιλαμβάνεται στη δήλωση ΕΝΦΙΑ.
Με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 της με αριθμό Α.1008/2021 απόφασης του Διοικητή της ΑΑΔΕ ( ΦΕΚ Β΄229/25-1-2021) προσδιορίζεται ο τρόπος εφαρμογής της διάταξης αυτής και προβλέπεται ότι στην περίπτωση αυτή δεν προσάγεται πιστοποιητικό του άρθρου 54α αλλά ο φορολογούμενος αντί του πιστοποιητικού, δύναται να υποβάλει τις πράξεις προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. των πέντε (5) προηγουμένων ετών, από τις οποίες προκύπτει ότι το ακίνητο περιλαμβάνεται στις δηλώσεις ΕΝ.Φ.Ι.Α., ή αν το απέκτησε πριν την πενταετία προσκομίζει υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, με την οποία δηλώνει τα στοιχεία του ακινήτου, τον χρόνο απόκτησης του δικαιώματος επί του ακινήτου καθώς και ότι δεν είχε υποχρέωση να το συμπεριλάβει στη δήλωση ΕΝ.Φ.Ι.Α. των εν λόγω ετών
