Γνωμοδότηση Εισαγγ. ΑΠ 4/21.09.2017 Αν για την μεταγραφή: α) δικαστικής απόφασης αναγνωριστικής κυριότητας ή β) πρακτικού συμβιβασμού με το οποίο αναγνωρίζεται η κυριότητα επί ακινήτου, απαιτείται δήλωση-βεβαίωση του άρθρου 23&4 Ν 4014/2011 ή πιστοποιητικού ότι δεν οφείλεται Ε.Ν.Φ.Ι.Α

Με τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αποφαίνεται ότι α) Όταν στο πρακτικό συμβιβασμού περιλαμβάνεται δήλωση που έχει ως αντικείμενο την σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων, το πρακτικό του συμβιβασμού υποκαθιστά πλήρως τον συμβολαιογραφικό τύπο που απαιτείται στις περιπτώσεις αυτές και πλέον αυτό υπόκειται σε μεταγραφή (Ολομ ΑΠ 2092/1986 Ελλ. Δνη 1987.1230). Ο συμβιβασμός κατά τα ανωτέρω, ολοκληρώνεται με την καταχώρηση των δηλώσεων των διαδίκων στα πρακτικά. β ) Στην περίπτωση όμως κατά την οποία ζητείται η μεταγραφή τελεσίδικης δικαστικής απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται δικαίωμα κυριότητας επί ακινήτου λόγω χρησικτησίας, και την εξομοιούμενη, κατά την γνώμη μας, με αυτήν περίπτωση κατά την οποία ζητείται η μεταγραφή πρακτικού συμβιβασμού με το οποίο επίσης αναγνωρίζεται δικαίωμα κυριότητας επί ακινήτου λόγω χρησικτησίας, υφίσταται παράλληλα υποχρέωση καταβολής και του ειδικού φόρου μεταβίβασης ακινήτων που προβλέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1 και 3 , και 2 παρ.3 εδάφιο δ του Ν 1587/1950, ο οποίος κύρωσε από τότε που ίσχυσε τον Α.Ν 1521/1950.

Βλ. το πλήρες κείμενο της εγκυκλίου ΕΔΩ