Είναι γνωστό ότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1 του Ν. 2664/ 1998 ακίνητα που δεν έχουν εγγραφεί ως ανήκοντα σε ορισμένο πρόσωπο και φέρονται στα κτηματολογικά βιβλία ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» θεωρείται ότι ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου μόλις καταστεί οριστική η πρώτη εγγραφή επί συγκεκριμένου ακινήτου για το οποίο δεν έχει υποβληθεί δήλωση κυριότητας .
Από τα μέχρι σήμερα στοιχεία έχει διαπιστωθεί ότι στις αστικές περιοχές ένα μεγάλο μέρος των εγγραφών του άγνωστου ιδιοκτήτη προέρχεται από τη δεξαμενή του «αέρα» δηλαδή του ποσοστού που συνηθιζόταν κατά την ένδοξη περίοδο της αντιπαροχής ( συνήθως 100‰) να παρακρατούν οι οικοπεδούχοι για την μελλοντική αύξηση του συντελεστή δόμησης . Τέτοια αύξηση δεν δόθηκε ποτέ , το ποσοστό αυτό παρέμεινε ανεκμετάλλευτο αλλά δεν παύει να υπάρχει και να φορολογείται για όσους δεν το έχουν διαγράψει από τις φορολογικές τους δηλώσεις. Μία άλλη δεξαμενή ακινήτων άγνωστου ιδιοκτήτη είναι τα ποσοστά που είχαν δοθεί στις θέσεις στάθμευσης στην πυλωτή και τα οποία δέν δέχεται να καταχωρηθούν το κτηματολόγιο συμμορφούμενο πρός απόδφαση του Αρείου Πάγου οτι δεν μπορείνα συσταθεί οριζόντια ιδιοκτησία στην πυλωτή. Η πρόταση της ΠΟΜΙΔΑ είναι αυτά τα ποσοστά να δοθούν στις οριζόντιες ιδιοκτησίες με νομοθετική παρέμβαση που θα επιτρέπει την μονομερή τροποποίηση της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας
Με την οριστικοποίηση των εγγραφών αυτά τα ποσοστά περιέρχονται στο Ελληνικό Δημόσιο το οποίο καθίσταται πλέον συνιδιοκτήτης σε χιλιάδες οικοδομές των αστικών περιοχών . Τι θα τα κάνει αυτά τα ποσοστά; Άγνωστο , αλλά προβλέψιμο. Απολύτως τίποτα!
Αυτό , όμως, συνεπάγεται μία επιπλέον ταλαιπωρία για τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες της οικοδομής , όχι μόνο στην περίπτωση της κατεδάφισης της οικοδομής οπότε το πρόβλημα που αναμένεται να είναι τεράστιο αλλά και για τα γενικότερα θέματα λειτουργία της οικοδομής .
