Ως πολυκατοικία έχουμε συνηθίζει να χαρακτηρίζουμε την ύπαρξη πολλών διαιρετών και διακεκριμένων ιδιοκτησιών σε ένα ενιαίο κτίριο . Χαρακτηριστικό της πολυκατοικίας είναι οτι οι ιδιοκτήτες είναι μεν αποκλειστικά κύριοι κάθε διαμερίσματος αλλά είναι ταυτόχρονα συγκύριοι στο κοινό οικόπεδο. Αυτή η μορφή ιδιοκτησίας γεννά υποχρεώσεις και δικαιώματα μεταξύ των περισσοτέρων συγκυρίων που ρυθμίζονται από το Ν. 3741/1929 περί οριζοντίου ιδιοκτησίας και το Ν.Δ. 1024/1971 με το οποίο ρυθμίστηκε η ειδικότερη μορφή της οριζοντίου ιδιοκτησίας όταν στο ενιαίο οικόπεδο ανοικοδομούνται περισσότερες από μία αυτοτελείς οικοδομές (κάθετος ιδιοκτησία ) .

Κατανομή κοινόχρηστων δαπανών σε οικοδομή χωρίς κανονισμό

Με την υπ΄αριθμ. ΑΠ 377/2003 απόφαση του Αρείου Πάγου κρίθηκε οτι άν δεν υπάρχει κανονισμός που να καθορίζει τον τρόπο κατανομής των κοινόχρηστων δαπανών τότε η κατανομή γίνεται όχι με βάση τα χιλιοστά συνιδιοκτησίας κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας επί του οικοπέδου αλλά με βάση την πραγματική αξία της κάθε ιδιοκτησίας . Ειδικότερα , ο Αρειος Πάγος δέχθηκε οτι κατά τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3741/1929 «περί της ιδιοκτησίας κατ΄ ορόφους» «επιτρέπεται εις τους συνιδιοκτήτας, ίνα δι΄ ιδιαιτέρας συμφωνίας, εις ην είναι απαραίτητος η κοινή πάντων συναίνεσης, κανονίσουν τα της συνιδιοκτησίας δικαιώματα και υποχρεώσεις». Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 5 εδ. β΄ και γ΄ του ίδιου νόμου « εν ελλείψει πάσης μεταξύ των συνιδιοκτητών συμφωνίας, ως προς τα δικαιώματα και τας υποχρεώσεις αυτών περί των κοινών πραγμάτων.. Έκαστος των συνιδιοκτητών υποχρεούται να συνεισφέρει εις τα κοινά βάρη επί τη βάσει της αξίας του ορόφου ή του διαμερίσματος, του οποίου είναι κύριος. Κοινά βάρη θεωρούνται η συντήρησις και επισκευή των εν άρθρω 2 παρ. 1 μερών του ακινήτου.». Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει, ότι ο νομοθέτης επέλεξε την αξία του ορόφου ή του διαμερίσματος, και όχι το ποσοστό κυριότητας, ως μέτρο κατανομής των κοινών βαρών μεταξύ των συνιδιοκτητών, γιατί η αξία αυτή προσδιορίζει και το μέτρο της ωφέλειας καθενός από αυτά (ορόφου ή διαμερίσματος) από τη χρήση των κοινών μερών.

Υπερημερία εργολάβου στην παράδοση της αντιπαροχής – Καταβολή ποινικής ρήτρας

Μίσθωση έργου. Ανέγερση πολυόροφης οικοδομής. Δικαίωμα επισχέσεως του εργολάβου για αμοιβή για πρόσθετες εργασίες. Πρέπει να ασκείται μέσα στα όρια του άρθρου 281 ΑΚ. Καταχρηστικά ασκείται η επίσχεση διότι δεσμεύει υπέρμετρα την περιουσία των εργοδοτών (μή παράδοση των διαμερισμάτων τους) αφού η αξίωσή του θα μπορούσε να ικανοποιηθεί άν το ίδιο δικαίωμα της επίσχεσης είχε ασκηθεί επί ενός μόνο διαμερίσματός τους. Υπερημερία του εργολάβου. Ελαττώματα και ελλείψεις του έργου. Αποζημίωση του εργοδότη για μή εκτέλεση του έργου. Δημοσιεύτηκε στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ) ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 1654/2005